Στις 10 Μαΐου πραγματοποιήθηκαν πανελλαδικά οι φοιτητικές εκλογές, για την ανάδειξη των ΔΣ των φοιτητικών συλλόγων, με ιδιαίτερα αυξημένη συμμετοχή αλλά και με αποτελέσματα που έδειξαν την σημαντική άνοδο της φοιτητικής αριστεράς, μόλις μια εβδομάδα πριν τις βουλευτικές εκλογές. Πρώτη δύναμη πανελλαδικά είναι η Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας καταβαραθρώνοντας για άλλη μια χρόνια την κυβερνητική παράταξη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Παράλληλα, το ενωτικό κατέβασμα ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ αναδείχθηκε τρίτη δύναμη στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα στην κυβερνητική νεολαία και τις καθεστωτικές δυνάμεις (ΠΑΣΠ) πως δεν θα τους επιτρέψουμε την διάλυση των συλλογικών μας δομών και των διαδικασιών μας. Φυσικά, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ μη δεχόμενη το ¨μαύρισμα¨ από τις φοιτήτριες, ανακοινώνει ξεχωριστή καταγραφή που χωρίς ένα μεγάλο αριθμό συλλόγων και δείχνει τον εαυτό της πρώτη δύναμη. Τα αισθήματα όμως των φοιτητών για την κυβέρνηση και την κυβερνητική νεολαία δεν κρύβονται και αποτυπώθηκαν και στην κάλπη και στον δρόμο!
Η άνοδος της φοιτητικής ριζοσπαστικής αριστεράς, του ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ, αποτυπώνει ένα κλίμα που ήδη έχουμε δει να υπάρχει στους Φοιτητικούς Συλλόγους. Μετά το έγκλημα των Τεμπών, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες μαζικοποίησαν τις Γενικές Συνελεύσεις, και κόντρα στις μεθοδεύσεις της ΔΑΠ αλλά και της μετριοπαθούς στάσης της ΠΚΣ/ΚΝΕ, πήραν αγωνιστικές αποφάσεις στηρίζοντας τα πλαίσια ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ, βάζοντας συλλογικά τους Φοιτητικούς Συλλόγους και το φοιτητικό κίνημα σε τροχιά αντίστασης απέναντι στις κυβερνητικές πολιτικές. Μέσα σε αυτό το κλίμα, οι φοιτήτριες αντιλαμβανόμενες την επίθεση που επιχειρείται από την κυβέρνηση για την αποδιάρθρωση των Συλλόγων, όχι μόνο συμμετείχαν μαζικά στην εκλογική διαδικασία, σημειώνοντας ανά σχολές πολύ υψηλή κάλπη, αλλά στήριξαν έμπρακτα και την δύναμη εκείνη που γνωρίζουν ότι θα υπερασπιστεί τις συλλογικές δομές, το άσυλο, τη δημόσια – δωρεάν παιδεία και τις διεκδικήσεις μας. Το ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ είναι η δύναμη που καθημερινά παλεύει συλλογικά για τις ανάγκες μας και την ασφαλή μας ύπαρξη μέσα στους κοινωνικούς μας χώρους, και αυτό φάνηκε τόσο στους αγώνες που δώσαμε όλη την χρονιά όσο και στην κάλπη. Παλεύουμε συλλογικά για ενεργούς Φοιτητικούς Συλλόγους, κόντρα τόσο στις καθεστωτικές δυνάμεις, όπως Δ.Α.Π & ΠΑΣΠ που λειτουργούν ως μέσα έκφρασης και πολιτικής κανονικοποίησης αντιεκπαιδευτικών και αντιεργατικών μέτρων στο φοιτητικό σώμα, όσο και στη δύναμη της ΠΚΣ, που παρότι ήταν πρώτη πανελλαδικά, επέλεξε σε κρίσιμες στιγμές να ιεραρχήσει την κομματική της γραμμή εντός των ΦΣ, αποδυναμώνοντας το κλίμα που υπήρχε εντός αυτών και στο οποίο είχαν συμβάλλει και οι δυνάμεις της ΑΡΕΝ και των ΕΑΑΚ. Ακόμη, κόντρα σε λογικες διάσπασης, που ακολουθήθηκαν από δυνάμεις της αριστεράς, φάνηκε οτι η ενότητα είναι ο μόνος δρόμος να αποτυπωθούν οι νικηφόροι αγώνες και να μπουν σε εμπνευστική και αγωνιστική τροχιά οι Φοιτητικοί Σύλλογοι και το κίνημα. Από μεριάς μας, ελπίζουμε οι λογικές διάσπασης και απομόνωσης να εκλείψουν και όλες οι αγωνιστικές δυνάμεις μαζί με τους φοιτητές και τις φοιτήτριες, ενωτικά, να συνεχίσουμε να παλεύουμε για την καθημερινότητα και την προοπτική μας χωρίς αγκυλώσεις.
Η ΑΡΕΝ, έξω από οποιονδήποτε κομματικό φορέα και αυτόνομη -κόντρα στην ατυχή παραφιλολογία γύρω από την ανεξαρτησία της-, πάλευε και θα συνεχίσει να παλεύει για ανεξάρτητους, ασφαλείς – φεμινιστικούς και ενεργούς Φοιτητικούς Συλλόγους, για ένα ακηδεμόνευτο φοιτητικό κίνημα σε σύνδεση με τα υπόλοιπα κοινωνικά κινήματα (φεμινιστικό, εργατικό κ.ά.) και με ενωτική διάθεση, πετυχαίνοντας καθημερινές νίκες. Θα συνεχίσουμε, όλες μαζί, να παλεύουμε με μέσα τα συλλογικά μας όργανα και τις Γενικές Συνελεύσεις για ένα ουσιαστικά δημόσιο, δωρεάν, δημοκρατικό και μαζικό πανεπιστήμιο χωρίς αστυνομία, για γνώση που θα παράγεται συλλογικά προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και όχι των επιχειρήσεων και των ιδιωτικών συμφερόντων. Χωρίς να θεωρούμε τις εκλογές τη μητέρα των μαχών, η φετινή εκλογική αναμέτρηση μας δίνει ένα αισιόδοξο μήνυμα για την επόμενη ημέρα: με τη συμμετοχή στις εκλογές εμφανώς αυξημένη, οι σύλλογοί μας είναι ισχυρότεροι και η ριζοσπαστική αριστερά έχει πετύχει έτσι μία πρώτη νίκη. Από αυτή τη θετική, λοιπόν, βάση ξεκινάμε, συλλογικά και ενωτικά, με στόχο να απαντήσουμε στα ερωτήματα της ανασυγκρότησης των Φ.Σ. και της μαζικοποίησης των διαδικασιών τους, με στόχους ρήξης και ανατροπής!
