Οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες με ενιαία ψηφοδέλτια που είχε εξαγγείλει το υπουργείο παιδείας για τις σχολές, ως εφαρμογή του νέου νόμου που ψηφίστηκε το καλοκαίρι, εξελίσσονται σε αυτό που ήταν εξαρχής: μια παρωδία. Σε όσες σχολές της Αθήνας έγινε προσπάθεια για διεξαγωγή τους δεν κατάφερε να συγκροτηθεί ούτε εφορευτική επιτροπή και οι υποψηφιότητες ήταν από μηδενικές έως ελάχιστες, με αποτέλεσμα να μην διεξαχθούν καν εκλογές παρά μόνο σε ελάχιστα τμήματα με πολύ λίγες υποψηφιότητες.
Αυτές οι εκλογές είχαν ως σκοπό την παράκαμψη των φοιτητικών συλλόγων και των διαδικασιών τους, ώστε η εκπροσώπηση των φοιτητ(ρι)ών να προκύπτει μέσα από ενιαία ψηφοδέλτια. Αυτό σημαίνει πως αφενός θα είχαμε μια ηλεκτρονική διαδικασία τα αποτελέσματα της οποίας πολύ εύκολα μπορούν να αμφισβητηθούν, αφετέρου τα ενιαία ψηφοδέλτια θα στερούσαν την συμμετοχή στις πολιτικές δυνάμεις ως τέτοιες, με πρόγραμμα και συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις. Μιλάμε δηλαδή για εκλογές που μόνο δημοκρατικές δεν είναι και προωθούν ακόμα περισσότερο την αποπολιτικοποίηση των σχολών και των συλλόγων, μια προσπάθεια που η κυβέρνηση έχει ως στόχο από την αρχή της εκλογής της.
Η πτυχή αυτή του νέου νόμου, λοιπόν, στοχεύει ξεκάθαρα στο να διαλύσει την πολιτική έκφραση και ζύμωση μέσα στις σχολές μας καθως και την συλλογική πάλη – διαλύοντας επί της ουσίας τους ίδιους μας τους συλλόγους. Ακόμη και να υπήρχαν υποψήφιοι για να εκλεχθούν και να συγκροτήσουν το Συμβούλιο Φοιτητών, δεν θα λογοδοτούσαν σε κανέναν (ουτε σε Διοικητικά Συμβούλια ούτε σε Γενικές Συνελεύσεις) – γεγονός που δεν μπορεί να εξασφαλίσει ότι θα μεταφέρονταν όντως οι αποφάσεις και τα αιτήματα των φοιτητριών στα όργανα διοίκησης. Άλλωστε, η συλλογική πάλη είναι ο μόνος δημοκρατικός και αποτελεσματικος δρόμος, όπως αποδεικνύεται από τις νίκες των φοιτητικών κινημάτων ανά τα χρόνια. Μεγάλο κομμάτι της αντιδημοκρατικότητας και της αποπολιτικοποίησης της εκλογικής διαδικασίας είναι επίσης ότι δεν γίνεται γνωστή η πολιτική θέση και στάση των υποψηφίων. Τα καταστατικά των φοιτητικών συλλόγων είναι κεκτημένα του αντιδικτατορικού αγώνα και κράτος και κυβέρνηση δεν μπορούν να τα αλλάζουν με νόμους. Τον λόγο για το πώς οργανώνονται και λειτουργούν οι σύλλογοι τον έχουμε εμείς οι φοιτήτριες και φοιτητές και γίνεται ξεκάθαρο πως κάθε φορά που θα γίνεται απόπειρα εξωτερικής παρέμβασης του κράτους σε αυτούς, η απάντηση θα είναι ανάλογη.
Η φοιτητική κοινότητα απάντησε με τον καλύτερο τρόπο σε αυτή την προσπάθεια της κυβέρνησης, απέχοντας μαζικά και αναγάγοντας τις εκλογές αυτές σε φιάσκο. Τα φοιτητά εκφραζόμαστε μέσα από τους φοιτητικούς μας συλλόγους και τις διαδικασίες τους, δηλαδή μέσα από τις γενικές μας συνελεύσεις και από τις πραγματικές φοιτητικές εκλογές που γίνονται δια ζώσης, μέσα στα πανεπιστήμιά μας, με συμμετοχή σχημάτων και παρατάξεων και ενεργό πολιτικό διάλογο. Οτιδήποτε άλλο θα μας βρίσκει απέναντι, όπως μας βρήκαν οι ηλεκτρονικές εκλογές. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για ζωντανούς και ενεργούς φοιτητικούς συλλόγους, με δυναμική παρουσία στο φοιτητικό κίνημα και στις πάσης φύσεως διεκδικήσεις που έχουμε και θα έχουμε σαν φοιτήτριες.
