“Μπορούμε κι εμείς να κάνουμε την κατάσταση εξαιρετική”
Βρισκόμαστε σε μία κατάσταση όπου η επίθεση από πλευράς κυρίαρχων είναι πολυμέτωπη από τη διεθνή πολιτική σκηνή μέχρι τις Σχολές μας. Με την ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ και την υπογραφή του 3ου Μνημονίου και την αντιπροσφυγική πολιτική που υλοποιεί η παρούσα συνθήκη είναι «παράδεισος»για τους επίσημους πολιτικούς εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού. Η προσφυγική κρίση εντείνεται ακόμη περισσότερο, ύστερα και από τη συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας, το ασφαλιστικό νομοσχέδιο έρχεται να χτυπήσει ακόμη περισσότερο τους/τις νέους/νέες εργαζόμενους/ες και ταυτόχρονα η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση προχωράει μέσω της υλοποίησης του ν. Διαμαντοπούλου/Αρβανιτόπουλου και του επικείμενου νομοσχεδίου Φίλη.
Όλα αυτά δημιουργούν μία συνθήκη όπου η ελληνική νεολαία περιγράφεται από την κυρίαρχη ρητορεία ως μία νεολαία που «τη χάσαμε». Η ενσωμάτωση στο TINA μίας μεγάλης μερίδα του κόσμου της νεολαίας και της εργασίας και η συνακόλουθη αδυναμία δημιουργίας ισχυρών κοινωνικών αντιστάσεων είναι μία πραγματικότητα. Ωστόσο, είναι μία πραγματικότητα που μέσα της ενυπάρχει ταυτόχρονα η μεγάλη παρακαταθήκη του ΟΧΙ της ελληνικής νεολαίας στις 5/7 και το μεγάλο και πολύμορφο κίνημα αλληλεγγύης στους/στις πρόσφυγες.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να παραδεχτούμε πως οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς μέσα στις Σχολές δε καταφέραμε να δημιουργήσουμε αντιστάσεις στο εσωτερικό των Συλλόγων μας ενάντια στο νέο Ασφαλιστικό νομοσχέδιο και να ανοίξουμε τη συζήτηση για το τι φέρνει το νομοσχέδιο Φίλη καθώς και το ψευδεπίγραφο του «εθνικού διαλόγου». Κι αυτό θα πρέπει να αναλυθεί και υπό το πρίσμα μίας γενικότερης κατάστασης που σχετίζεται με την φαινομενική μη εναλλακτική.
Εμείς ωστόσο θεωρούμε πως οι καιροί είναι πολύ ενδιαφέροντες. Καθώς θεωρούμε πως πάντα όλα έχουν πολύπλευρες όψεις και συνεπώς τα πάντα είναι δυναμικά. Από τη μεριά μας θεωρούμε πως από μία άποψη είναι μία καλή περίοδος για να επιστρέψουμε στους κοινωνικούς μας χώρους απαλλαγμένες/οι από τις διαχωριστικές και τους ανταγωνισμούς του παρελθόντος. Κι αυτό όχι μόνο λόγω της ήττας πολιτικών σχεδίων, αλλά βασικά γιατί κάνουμε πλέον όλες και όλοι την παραδοχή πως η Αριστερά πρώτα και κύρια πρέπει να είναι κοινωνικά χρήσιμη. Κι αυτή η κοινωνική χρησιμότητα, που να απαντάει στις ανάγκες με υλικό αποτύπωμα στο σήμερα, δεν δημιουργείται μέσα από την καθαρότητα των πολιτικών γραμμών, την περιχαράκωση και τις λογικές πρωτοπορίας.
Σε αυτό το πλαίσιο τα σχήματα της δικτύωσής μας από την αρχή του έτους, και έχοντας κάνει αυτοκριτική για την τοποθέτησή μας αναφορικά με το ζήτημα μίας αριστερής κυβέρνησης, προσπαθήσαμε να πυροδοτήσουμε μία σειρά ανασυνθετικών διεργασιών στο εσωτερικό των Συλλόγων μας. Όλη τη χρονιά προσπαθούμε από κοινού με τις/τους συντρόφισσες/ους από τα ΕΑΑΚ και το ΑΡΔΙΝ, να δημιουργήσουμε μία νέα πολιτική ποιότητα και σε κάποιες περιπτώσεις μία νέα πολιτική πρακτική. Επιθυμούμε να δείξουμε με τον πλέον κρυστάλλινο τρόπο πως σεβόμενες/οι τις χρονικότητες των συλλογικοτήτων, τις ιδιαιτερότητες του εκάστοτε κοινωνικού χώρου, τις διαφορετικότητες των ιδεολογικοπολιτικών καταβολών, η ανασυνθετική διαδικασία είναι μία διαρκής διαδικασία μετασχηματισμού όχι όμως στη σφαίρα του φαντασιακού, αλλά στην σφαίρα του πραγματικού και της κοινωνικής ανάγκης.
Η ανασυνθετική διαδικασία είναι για εμάς ένα συνεχές πολιτικών και κινηματικών διεργασιών και συντονισμού της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς που ανοίγει την προοπτική για τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού λόγου ικανού να απαντάει στις ανάγκες των φοιτητών/τριων , να σπάσει την κρίση της πολιτικής εκπροσώπησης και να συμβάλλει στην ανασυγκρότηση των συλλογικών διεργασιών των Συλλόγων και του Φοιτητικού Κινήματος. Είναι σε πρώτο χρόνο μια διαδικασία αυτοκριτικής και αλληλοώσμωσης, αυτοκριτική γιατί τα σχέδια της αριστεράς φαίνεται να μην απαντούν στις ανάγκες της νεολαίας και δε στέκονται ικανά να δημιουργήσουν ένα διαρκές αγώνα για τη νέα γενιά. Αλληλοώσμωσης, γιατί τα διαφορετικά ρεύματα της αριστεράς έχουν όλα να δώσουν στη συζήτηση για μία Νέα Φοιτητική Αριστερά, απαλλαγμένη από τις παθογένειες και τις ανεπάρκειες του παρελθόντος.
Από την αρχή της χρονιάς έχουμε μετρήσει αρκετά βήματα σε αυτή τη διαδικασία σαφώς όχι με τους ίδιους χρόνους και ένταση ανά κοινωνικό χώρο αλλά μέσα από κοινό πολιτικό και κινηματικό συντονισμό δώσαμε ένα διαφορετικό στίγμα για την φοιτητική αριστερά. Όλα αυτά θα πρέπει να ενταθούν στο επόμενο διάστημα με τη προοπτική να βαθύνει η πολιτική κουβέντα και να δημιουργήσουμε εκείνους τους όρους που θα σπάσουν την απαξίωση των συλλογικών διαδικασιών και της ίδια της πολιτικής αλλά πολύ περισσότερο να δημιουργήσουμε την κοινή συνισταμένη που συγκροτεί τη νεα γενιά να αντισταθεί στο υπάρχον και να χτίσει το μέλλον της με άλλους όρους στη βάση των αναγκών της. Αυτή η διαδικασία δε μπορεί παρά να περνά και από τις φοιτητικές εκλογές, ένα σταθμό σε αυτή τη διαδικασία που θα αποτελέσει την αρχή για να χτίσουμε τις αντιστάσεις της Αριστεράς, του Φοιτητικού Κινήματος και την θετική αφήγηση και προοπτική για το πανεπιστήμιο και τη νέα γενιά.
Ακριβώς επειδή οι ανασυνθετικές διαδικασίες και οι διαδικασίες που εκτός των άλλων προσβλέπουν στην ανασυγκρότηση του ίδιου του Φοιτητικού Κινήματος, για εμάς πρέπει να είναι οριζόντιες και δημοκρατικές, ώστε να μπορούν όλες και όλοι να συμμετέχουν, θεωρούμε πως και το στάδιο πριν τις φοιτητικές εκλογές θα πρέπει να γίνει με αυτή τη λογική. Γι’ αυτούς τους λόγους καλούμε όλα τα σχήματα των ΕΑΑΚ και του ΑΡΔΙΝ καθώς και ανένταχτες/ους συαγωνίστριες/ες, σε παναθηναϊκό μάζεμα σχημάτων στη βάση αποκρυστάλλωσης όλων των κοινών διαδικασιών, ώστε να συζητήσουμε πάνω στην κοινή μας εκλογική κάθοδο και την πανελλαδικότητα της εμβέλειας αυτών των διαδικασιών μέσα στην εβδομάδα του Πάσχα. Για να κάνουμε αυτό που λένε οι συναγωνίστριες/στες μας στη Γαλλία και να κάνουμε την κατάσταση εξαιρετική, θα πρέπει να σκορπίσουμε τις στάχτες του παλιού κόσμου πρώτα. Και ψήγματα του παλιού κόσμου φέρουμε και εμείς οι ίδιες και ίδιοι, ας προσπαθήσουμε λοιπόν να μη φοβηθούμε το καινούργιο που μπορεί να είναι πολύ πιο ευθύ, ειλικρινές και δημοκρατικό.
Συντονιστικό σχημάτων Αριστερής Ενότητας.