Το 2013,ένα χρόνο αφού διαγνώστηκε ότι πάσχει από ΗΙV προσλαμβάνεται από τη Benetton ένας πωλητής, ο οποίος δύο χρόνια αργότερα λόγω εμφανών δειγμάτων της πάθησης του ενημερώνει τους συναδέλφους του και τη διευθύντρια του καταστήματος, πράγμα το οποίο δεν όφειλε να κάνει, ώστε να γνωρίζουν ότι δε διατρέχουν κίνδυνο συνεργαζόμενοι μαζί του. Η διευθύντρια του ενημέρωσε για τυπικούς λόγους τη διοίκηση της Benetton η οποία έδειξε πρόθεση απόλυσης του. Όταν η διευθύντρια αντιστάθηκε με επιχείρημα την ικανοποιητική απόδοση του εργαζόμενου απολύθηκε, αυτός μεταφέρθηκε σε άλλο πόστο στο οποίο δεν ερχόταν σε επαφή με τρίτα άτομα(πελάτες, συνάδελφοι) και του αύξησαν το φόρτο εργασίας προκειμένου να τον εξωθήσουν να παραιτηθεί. Εν τέλει ενώ ο ίδιος υπέμεινε όλες αυτές τις δυσμενείς συνθήκες η εταιρεία τον απέλυσε με πρόφαση ότι δεν ήταν επαρκής στην δουλειά του.
Η τραγική ειρωνεία της υπόθεσης βρίσκεται στο γεγονός ότι η ίδια η Βenetton σε μια εποχή που το AIDS θεωρούνταν θέμα taboo είχε χρησιμοποιήσει σε διαφημιστική της καμπάνια φωτογραφία ενός πάσχοντος του HIV ώστε να «ευαισθητοποιήσει» την κοινωνία. Το ίδιο έχει κάνει και με άλλα κοινωνικά θέματα (ισότητα φύλων,θανατική ποινή, ομοφυλοφιλία, αντιρατσισμός κλπ) με στόχο την αύξηση των κερδών και της δημοτικότητας της χωρίς αυτή η «ευαισθησία» της να αποτυπώνεται και στις πολιτικές των καταστημάτων της απ’ ότι φαίνεται. Η Benetton, όταν ο πρώην εργαζόμενος αποφάσισε να αντιμετωπίσει το ζήτημα δικαστικά, για να μην χαλάσει το προφίλ της κοινωνικής ευθύνης που προωθεί, πρότεινε να επαναπροσληφθεί εξωδικαστικά. Η πρόταση επαναπρόσληψης του εργαζομένου και η αποσιώπηση της παράνομης απόλυσης του διόλου δεν αρκούν για να αποκατασταθεί η προσβολή της προσωπικότητας του και της υπόληψης του στον εργασιακό του χώρο.
Σε μια περίοδο που μέχρι το 2016 έχουν καταγραφεί 15.795 άτομα ως οροθετικά στην Ελλάδα, είναι απαραίτητο η πολιτεία να μεριμνήσει σε μεγαλύτερο βαθμό για τα δικαιώματα τους πέρα από τον υγειονομικό και στον εργασιακό τομέα. Συγκεκριμένα, το άτομο που πάσχει από τον ιό του HIV δεν έχει καμία υποχρέωση να ενημερώσει για αυτό την εργοδοσία καθώς και τους συναδέλφους του. Σε περίπτωση που οι εργοδότες γνωρίζουν για την κατάσταση υγείας του εργαζόμενου δεν έχουν κανένα δικαίωμα να τον απολύσουν ,μεταθέσουν ή και υποβιβάσουν στο εργασιακό του περιβάλλον με γνώμονα μόνο αυτό. Επιπρόσθετα, όταν υπάρχει επίγνωση της ασθένειας του εργαζομένου είναι απαραίτητο να υπάρχει κατανόηση και ανάθεση εργασίας ανάλογα με τις δυνατότητες του.
Εμείς απαιτούμε την πλήρη αναγνώριση της αδικίας και αυθαιρεσίας που διεπράχθη από την πλευρά της Benetton καθώς και την υλοποίηση όλων των αιτημάτων του πρώην εργαζόμενου.
