μέσα του καλοκαιριού η κυβέρνηση προχώρησε σε εξαγγελίες του προγράμματός της και σε άμεση εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της. Η επίθεση στο πανεπιστημιακό άσυλο, της οποίας τον δρόμο είχε ανοίξει ο νόμος Διαμαντοπούλου και συνέχισε η απερχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με το πόρισμα Παρασκευόπουλου και το νόμο Γαβρόγλου, έχει οξυνθεί και η κατάργηση του ασύλου βρίσκεται προ των πυλών. Η Υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, έχει καταστήσει σαφείς τις προθέσεις της κυβέρνησης για την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και την εισχώρηση του ιδιωτικού κεφαλαίου σε αυτά, καθιστώντας το Πανεπιστήμιο μοχλό της οικονομικής ανάπτυξης του κράτους. Προκειμένου να συμβούν τα παραπάνω η κατάργηση του ασύλου αποτελεί το κύριο προαπαιτούμενο. Ενδεδυμένο με τον μανδύα της πάταξης της εγκληματικότητας, του ναρκεμπορίου, της ανομίας στους χώρους των πανεπιστημίων το αντιλαϊκό αυτό νομοσχέδιο κατατίθεται για μία fast – track ψήφιση στην περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών, όπου οι φοιτήτριες, οι φοιτητές, ο λαός δύσκολα θα αντιδράσουν για κάτι που υποβαθμίζει πλήρως τους όρους φοίτησης, την ζωή μέσα στα Πανεπιστήμια, την ελεύθερη διακίνηση ιδεών μέσα στις σχολές. Δεν είναι, λοιπόν, η περιφρούρηση της νομιμότητας στους χώρους γύρω από τις σχολές το κίνητρο για την εξαγγελλόμενη κατάργηση του ασύλου. Η κυβέρνηση θέλει να μας αφοπλίσει, να εμποδίσει οποιαδήποτε προσπάθεια αντίστασης απεναντί της.
Παρολ’ αυτά, η αντίδραση του κόσμου, ενάντια στην κατάργηση του ασύλου, ήταν άμεση και μαζικότατη. Στην πορεία που πραγματοποιήθηκε στις 23/7 ένας μεγάλος αριθμός φοιτητών/τριών, εργαζομένων, καταπιεσμένων έδωσε το παρόν υπερασπίζοντας το πανεπιστημιακό άσυλο και δηλώνοντας την δυσαρέσκεια, την οργή και την αντίθεσή του στα υπόλοιπα νεοφιλελεύθερα μέτρα που θα υποβαθμίσουν περαιτέρω ή/και θα καταργήσουν τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας (εταιρίες στις σχολές, ν+2, πειθάρχηση). Οι φοιτητικοί σύλλογοι των σχολών άσκησαν όλο αυτό το διάστημα πίεση στα όργανα των πανεπιστημίων να εξαγγείλουν την εναντίωση τους στην αντιλαϊκη πολιτική της κυβέρνησης.
Το άσυλο κατακτήθηκε ύστερα από φοιτητικούς και λαϊκούς αγώνες ενάντια σε δικτατορικά καθεστώτα και νομιμοποιήθηκε ως χώρος προστασίας των κινητοποιήσεων από την αστυνομική παρέμβαση. Παρά το γεγονός ότι διανύουμε την καλοκαιρινή περίοδο καθημερινά δείχνουμε οι φοιτητές και οι φοιτήτριες ότι δεν θα αφήσουμε να περάσει το νομοσχέδιο για την κατάργηση του ασύλου, θα αντισταθούμε με κάθε τρόπο, κάθε ώρα. Και αυτό γιατί το Πανεπιστήμιο αποτέλεσε και αποτελεί πυρήνα αντίστασης, πυρήνα φοιτητικών, λαϊκών και εργατικών αγώνων. Το άσυλο είναι ο χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών, πολιτικών απόψεων και ιδεολογιών και κοινωνικοποίησης· είναι το μέρος όπου οι φοιτητές και οι φοιτήτριες μέσα από ελεύθερες συλλογικές διαδικασίες αποφασίζουμε για τους όρους των σπουδών μας, διεκδικούμε τα δικαιώματά μας, υπερασπιζόμαστε τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας, αντιταστεκόμαστε στην εφαρμογή μέτρων που δυσχαιρένουν τις ζωές μας. Το άσυλο ανήκει στο λαό, σε κάθε καταπιεσμένο κομμάτι της κοινωνίας του οποίου η φωνή δεν μπορεί να ακουστεί πουθενά εκτός από τους χώρους του πανεπιστημιακού ασύλου.
Η κυβέρνηση, με την κατάργηση του ασύλου δεν ενδιαφέρεται για την επικράτηση της νομιμότητας εντός των πανεπιστημίων. Στοχεύει στην απαλλαγή των σχολών από κάθε είδους κινηματικής αντίστασης, την δίωξη και την φίμωση όσων δρουν πολιτικά στις σχολές (συνδικαλιστών/συνδικαλιστριών, ανένταχτου πολιτικοποιημένου κόσμου), την πειθάρχηση των φοιτητών/ τριών. Με την θέσπιση του πλαφόν ν+2 χρόνων για την περάτωση των σπουδών, αποσκοπεί στην εντατικοποίηση της φοίτησης, τις μαζικές διαγραφές και την εξάντληση των φοιτητών/τριών εργαζομένων θέτοντας περισσότερους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση και την γνώση. Η εισχώρηση των εταιριών και του ιδιωτικού κεφαλαίου για έρευνα στο Πανεπιστήμιο υποβαθμίζει σχολές με καθαρά θεωρητικό αντικείμενο και κατευθύνει την γνώση προς τις ανάγκες του κεφαλαίου και της αγόρας. Ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της παιδείας τείνει να καταργηθεί πλήρως. Το Πανεπιστήμιο θα αποτελεί έναν χώρο για λίγους κι εκλεκτούς αφαιρώντας από το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας το απαραβίαστο δικαίωμα πρόσβασης στην εκπαίδευση και την παιδεία.
Απέναντι στις παραπάνω πολιτικές στοχεύσεις, εμείς, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, υπερασπιζόμαστε το πανεπιστημιακό άσυλο, δεν επιτρέπουμε την είσοδο του ιδιωτικού κεφαλαίου στις σχολές, εναντιωνόμαστε στην εντατικοποίηση και την πειθάρχηση των ζωών μας. Καταγγέλλουμε την συντηρητική αφήγηση που διαστρεβλώνει τα γεγονότα και προκαλεί μία τρομοϋστερια στην κοινωνία σχετικα με την βία και την ανομία στους χώρους του Πανεπιστημίου. Υπερασπιζόμαστε το άσυλο όχι μόνο ως άσυλο ιδεών, αλλά κυρίως ως άσυλο πρακτικών: πρακτικών που διαρρηγνύουν την κανονικότητα, που δημιουργούν αντιπαραδείγματα, που μοιράζονται τη γνώση και γεννάνε συνειδήσεις. Αγωνιζόμαστε για μία γνώση κοινωνικά χρήσιμη, για ένα Πανεπιστήμιο που θα μας χωράει όλους και όλες, ένα Πανεπιστήμιο όπου θα ακούγεται η φωνή μας, η φωνή των φοιτητών/τριών, των εργαζομένων, των καταπιεσμένων και των περιθωριοποιημένων την οποία η κυβέρνηση επιχειρεί να σωπάσει.
Καλούμε στην κινητοποίηση για την υπεράσπιση του ασύλου την Πέμπτη 8 Αυγούστου και ώρα 18.00 στα Προπύλαια, Αθήνα και ώρα 18.30 στην Καμάρα, Θεσσαλονίκη!
