Εν μέσω της πανδημίας του Covid-19 που προκαλεί μία άνευ προηγουμένων υγειονομική και οικονομική κρίση, η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης για το 2020 θα περιοριστεί στην ομιλία του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη και στις συναντήσεις του με διάφορους επενδυτές. Η πανδημία έφερε στην επιφάνεια όλες τις επιπτώσεις της χρόνιας υποβάθμισης και υπονόμευσης του δημόσιου συστήματος υγείας. Παρά το γεγονός αυτό, κανένα μέτρο ενίσχυσης του ΕΣΥ δεν πάρθηκε κατά την καραντίνα, ενώ υπό την πίεση επιχειρηματικών συμφερόντων και θέτοντας την οικονομία πάνω από την δημόσια υγεία η κυβέρνηση δίχως καμία προετοιμασία άνοιξε τα σύνορα για τον τουρισμό επαναφέροντας ταυτόχρονα στο δημόσιο λόγο της την θέρμη της για περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της υγείας. Το αποτέλεσμα της παραπάνω πολιτικής, δηλαδή η διασπορά του ιού σε όλη την επικράτεια, έσπευσε να αποδώσει στην “ανεύθυνη” νεολαία και στους εργαζομένους.
Από τον πρώτο καιρό της εκλογής της όμως η κυβέρνηση ΝΔ έκανε σαφή την πολιτική της στόχευση. Προχώρησε σε σειρά ιδιωτικοποιήσεων, εστιάζοντας σε μεγάλες επενδύσεις (Ελληνικό, Eldorado) και στη συσσώρευση ακόμη περισσότερου πλούτου στα χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου, για την εξυπηρέτηση του οποίου προχώρησε στην ψήφιση του περιβαλλοντικού και του αγροτικού νομοσχεδίου (ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα στην γεωργική ασφάλιση). Σε συνέχεια των προηγούμενων,είδαμε την κατάργηση του φόρου πολυτελείας, την απελευθέρωση των απολύσεων (ένας εργοδότης θα μπορεί να απολύει το προσωπικό του χωρίς αιτιολογία, αυθαίρετα), τις ελαστικές σχέσεις εργασίας καθώς και τις αυθαιρεσίες εργοδοτών λόγω πανδημίας και τηλεργασίας, την εισροή των επιχειρήσεων μέσα στα πανεπιστήμια.
Ξεκινώντας με το πανεπιστημιακό άσυλο και την κατάργησή του, προαπαιτούμενο για την καταστρατήγηση κάθε αντίστασης, κάθε εστία αγώνα των πληττόμενων κομματιών της κοινωνίας που διαχρονικά ανθίζουν εντός του, η κυβέρνηση της ΝΔ προχώρησε στην εξαγγελία ενός εκπαιδευτικού πολυνομοσχεδίου. Στην κατεύθυνση αναθεώρησης του Άρθρου 16 για την Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, το υπουργείο Παιδείας προχώρησε στην τμηματική ψήφιση μιας σειράς αντιδραστικών νόμων. Εξαγγέλθηκε η διαγραφή των ν+3 φοιτητ(ρι)ών και θεσπίστηκε η εξίσωση των πτυχίων των δημοσίων ΑΕΙ με τα αντίστοιχα των ιδιωτικών κολλεγίων, η ίδρυση ξενόγλωσσων προπτυχιακών τμημάτων με δίδακτρα, ενώ θεσμοθετήθηκε η αξιολόγηση ιδρυμάτων με βάση την “αποδοτικότητά” τους και η σύνδεση αυτής με την χρηματοδότησή τους.
Όλα τα παραπάνω συνοδεύτηκαν από την έξαρση αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας. Σε παγκόσμιο επίπεδο με δολοφονίες αφροαμερικανών στις ΗΠΑ, ομο-τρανσφοβικές επιθέσεις, μέχρι τα γεγονότα σε Εξάρχεια και ΑΣΟΕΕ, οι κατασταλτικές επιχειρήσεις στοχοποίησαν κοινωνικούς χώρους, πλατείες και πανεπιστήμια. Επισφραγίστηκαν δε με το νομοσχέδιο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, που μάλιστα ψηφίστηκε εν μέσω καραντίνας, με τα πιο μαχητικά κομμάτια της κοινωνίας να δείχνουν την αντίδραση τους παρά τις δυσκολίες. Σε συνέχεια της πολιτικής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, η καταστολή αυξάνεται και τα όργανα του κράτους δείχνουν ξανά πως δεν υπάρχει χώρος για κάθε καταπιεζόμενη και καταπιεζόμενο που θέλει να διεκδικήσει όσα της/του αξίζουν, για κάθε άνθρωπο που θέλει να ζήσει διαφορετικά από το δικό τους τρόπο ζωής, για κάθε άνθρωπο με αντίθετα από αυτούς πιστεύω.
Απέναντι στις πολιτικές που πλήττουν τις ζωές μας, εμείς δε θα πειθαρχήσουμε, αλλά θα είμαστε εκείνες και εκείνοι που θα αντισταθούμε και διεκδικήσουμε όσα ακριβώς μας αξίζουν. Μαζί με τους/τις εργαζόμενους/ες, μαζί με συμφοιτητές και συμφοιτήτριες μας θα συνεχίζουμε να παλεύουμε για την κοινωνία των ονείρων και το πανεπιστήμιο των αναγκών μας. Αυτός ο κόσμος για τον οποίο παλεύουμε δεν είναι ένας κόσμος για λίγους/ες, είναι ένας κόσμος για όλες και όλους.
Στηρίζουμε την πορεία του ΔΦΘ ενάντια σε κυβέρνηση-κεφάλαιο-εθνικιστές, το Σάββατο στις 12 του μήνα με προσυγκέντρωση στο Πολυτεχνείο ΑΠΘ στις 16.30 και ενωτική συμπόρευση στο δρόμο!
