Τα νέα μέτρα που βρίσκονται υπό συζήτηση, στοχεύουν στην πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος, στην αποδυνάμωση των μέσων πάλης του και στην δημιουργία ενός αποστειρωμένου Πανεπιστημίου. Η εγκαθίδρυση σώματος ασφαλείας στο χώρο του Πανεπιστημίου, ανοίγει το δρόμο στην απρόσκοπτη καταστολή του φοιτητικού κινήματος και στην αποσιωποίηση οποιασδήποτε φωνής αντίστασης εντός των Πανεπιστημίων. Άλλωστε η κυβέρνηση, ήδη από πέρσι, έδειξε φανερά αυτές της τις προθέσεις με την βίαιη εισβολή των δυνάμεων καταστολής στο χώρο της ΑΣΟΕΕ. Σε συνδυασμό με την πανεπιστημιακή αστυνομία, έρχεται και η εισαγωγή face control και καρτών για την είσοδο στο χώρο του Πανεπιστημίου. Με αυτό τον τρόπο ελέγχεται η είσοδος και η παραμονή ατόμων στο Πανεπιστήμιο, καθώς αφενός αποκλείονται κομμάτια της ολόκληρης της κοινωνίας από το χώρο αυτό και αφετέρου στοχοποιείται η συνδικαλιστική και πολιτική δράση φοιτητ(ρι)ών εντός αυτού. Σε παρόμοια κατεύθυνση κινείται και το μέτρο της αυστηροποίησης των ποινών, που αποσκοπεί στον εκφοβισμό και την πλήρη πειθάρχηση της Πανεπιστημιακής κοινότητας και εναρμονίζεται με την επιβολή του δόγματος “Νόμος και Τάξη” που αποτελεί κύριο σημείο της κυβερνητικής ατζέντας. Τη στιγμή που τα Ιδρύματα βρίσκονται σε ένα καθεστώς χρόνιας υποχρηματοδότησης, με τις ελλείψεις σε μόνιμο καθηγητικό προσωπικό αλλά και σε υποδομές να γίνονται πιο εμφανείς από ποτέ και τους πόρους για την ουσιαστική κάλυψη τους να είναι ανεπαρκείς, η κυβέρνηση επιλέγει να μην ενισχύσει την Δημόσια και Δωρεάν εκπαίδευση, αλλά να δαπανήσει χρήματα για τα προαναφερόμενα μέτρα. Η συζήτηση αυτή πραγματοποιείται σε μία περίοδο κατά την οποία τα Πανεπιστήμια λειτουργούν στην πλειονότητά τους μέσω τηλεκπαίδευσης και επομένως οι Φοιτητικοί Σύλλογοι βρίσκονται σε μία περίοδο αδράνειας, πράγμα που η κυβέρνηση, όπως ακριβώς έκανε και το προηγούμενο διάστημα, εκμεταλλεύεται ώστε να μην υπάρχει καμία αντίδραση στα μέτρα αυτά.
Τα μέτρα που παρουσιάστηκαν στη Σύνοδο των Πρυτάνεων έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το ανοιχτό Πανεπιστήμιο που εμείς οραματιζόμαστε. Ένα Πανεπιστήμιο που λειτουργεί ως χώρος κοινωνικοποίησης και πολιτικοποίησης, όπου οι φοιτητές και οι φοιτήτριες συζητούν,αποφασίζουν και διεκδικούν μέσω συλλογικών διαδικασιών. Έναν χώρο που αποτελεί εστία αγώνα για τα κινήματα, συνδεδεμένο με την κοινωνία και τις ανάγκες της, ανοιχτό για όλες και όλους, που επιτρέπει την αλληλοζύμωση και την ελευθερία έκφρασης χωρίς περιορισμούς και διακρίσεις.
