Πάει ενάμισης χρόνος από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση. Θα έλεγε κανείς ότι έχουμε ξεμπερδέψει οριστικά με το πρόβλημα του φασισμού; Δεν είχαμε καμία αυταπάτη ότι ο φασισμός ηττήθηκε εκείνη τη μέρα μέσα από μια δικαστική απόφαση. Μια ματιά, κιόλας, στην κοινωνική πραγματικότητα είναι αρκετή να μας κάνει να αντιληφθούμε ότι η μάχη ενάντια στον φασισμό είναι και πρέπει να είναι διαρκής κι επίκαιρη.
Ναζιστικά μορφώματα υπό την ηγεσία των καταδικασμένων Λαγού και Κασιδιάρη έκαναν την εμφάνισή τους και διεκδίκησαν χώρο στις κινητοποιήσεις ενάντια στα εμβόλια. Χρυσαυγίτες, όπως ο Πατέλης, αποφυλακίζονται άρον άρον με τις ευλογίες των δικαστών έχοντας εκτίσει μόνο έναν χρόνο της ποινής τους. Καμία από εμάς δεν μπορεί να ξεχάσει τις φασιστικές επιθέσεις στην Σταυρούπολη που ξεκίνησαν επειδή φοιτητές μοίραζαν κείμενα για την ΕΒΕ, ή τις επιθέσεις φασιστών στο Νέο Ηράκλειο σε μέλη της ΚΕΕΡΦΑ. Με την βοήθεια της αστυνομίας φασιστικές συγκεντρώσεις (όπως αυτή ενάντια στην κούκλα Αμάλ) έμειναν αλώβητες, ενώ οι δυνάμεις καταστολής επιτέθηκαν με μανία στο αντιφασιστικό συλλαλητήριο. Πολύ πρόσφατα είδαμε το βίντεο με τον αιμόφυρτο μετανάστη στο τρένο και τον φασίστα που τον έδειρε να δικαιολογεί την πράξη του στο γεγονός ότι τον κοίταζε περίεργα. Η μουσουλμανική κοινότητα, τέλος, δέχθηκε μια θρασύδειλη επίθεση όταν αυτοσχέδιος μηχανισμός εξεράγη σε έναν χώρο που λειτουργούσε ως χώρος λατρείας.
Φυσικά τα Πανεπιστήμια δεν είναι ξεκομμένα απ’ όλα αυτά.
Όλα μας είδαμε την εμφάνιση φσσιστοειδών μέσα στις σχολές μας, στον χώρο του Παντείου βράδυ να φωτογραφίζονται με πανό της Χρυσής Αυγής, στο Ρέθυμνο και στη Νομική ΕΚΠΑ να βανδαλίζουν με στοχάδια τα τραπεζάκια και πανό αριστερών σχημάτων.
Ο φασισμός πάντα θα βρίσκει εύφορο έδαφος σε ένα σύστημα το οποίο προϋποθέτει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ιδίως σε μια έκτακτη υγειονομική συνθήκη, όπου ελευθερίες και δικαιώματα διαρκώς καταπατώνται, φασιστικές φωνές διαρκώς θα ξεπροβάλλουν. Η κυβέρνηση τα τελευταία δύο χρόνια έχει ακολουθήσει μια σκληρή και αυταρχική πολιτική που πλήττει την υγεία, την ελευθερία και την αξιοπρέπειά μας. Διαρκώς στήνει εξωτερικούς εχθρούς, είτε τους ονομάζει Τουρκία, είτε πρόσφυγες και στο όνομα της εθνικής υπερηφάνειας σκορπάει δισεκατομμύρια σε εξοπλιστικά προγράμματα, ενώ την ίδια στιγμή μετράει 22.000+ νεκρούς από την πανδημία. Ιδίως μετά τα τελευταία πολύνεκρα ναυάγια στο Αιγαίο και τις αποκαλύψεις για τις παράνομες επαναπροωθήσεις μεταναστριών και προσφύγων η κυβέρνηση έχει στα χέρια της και το αίμα των πνιγμένων αυτών ψυχών.
Φέτος συμπληρώνονται 26 χρόνια από την κρίση στα Ίμια, έναν βήμα πριν την πολεμική σύρραξη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Οι φασίστες τόσα χρόνια χρησιμοποιούν αυτή την μέρα ως ορόσημο για να εξυψώσουν το εθνικιστικό τους φρόνημα, να σπείρουν το μίσος, να δηλητηριάσουν με τις φασιστικές τους ιδέες την κοινωνία. Το αντιφασιστικό κίνημα κάθε χρόνο (ακόμα και πέρσι παρά την απαγόρευση της αστυνομίας) βρίσκεται εκεί για να μην αφήσει σπιθαμή γης στους φασίστες.
Παλεύουμε για την αλληλεγγύη και τον διεθνισμό. Με τους υπόλοιπους λαούς τίποτα δεν μας χωρίζει. Μας ενώνει η ίδια καταπίεση που βιώνουμε από τους από πάνω.
Ο αντιφαστιστικός αγώνας δεν τελειώνει ποτέ.
Μαχόμαστε ενάντια στον φασισμό και στον εθνικισμό στο δρόμο, στις σχολές μας, στις γειτονιές μας.
Μέχρι να μπορέσουμε όλες, όλα και όλοι να ζούμε ελεύθερα.
Καλούμε στην αντιφασιστική πορεία το Σάββατο 29/1 στις 17:00 στην Ρηγίλλης.
