Για να μην ξεχνάμε:
Το Γενάρη του 2021, εν μέσω πανδημίας, και παρά τις τεράστιες αντιδράσεις του φοιτητικού κινήματος, των καθηγητών, των ατόμων που απαρτίζουν τα πανεπιστήμιά μας, ψηφίστηκε ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη. Σε μια πρωτοφανή συμπόρευση του Υπουργείου Παιδείας με το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, ίσως η πιο αυταρχική πτυχή του νόμου αυτού είναι η σύσταση του σώματος της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας (ΟΠΠΙ). Ομάδες που θα υπάγονται απευθείας στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, όπως και στην ΕΛ.ΑΣ., στο ίδιο σώμα που τόσες φορές έχουμε δει να αυθαιρετεί, να χρησιμοποιεί αδικαιολόγητη βία, να χτυπάει με μένος από διαδηλώσεις μέχρι ανθρώπους που κάθονταν σε πάρκα και πλατείες μέσα στην καραντίνα.
Να χτυπάει με μένος την νεολαία αλλά και όποιο αγωνίζεται και βγαίνει στο δρόμο για κάτι καλύτερο.
Η παρουσία αστυνομίας στις σχολές βέβαια δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί. Από το καλοκαίρι του 2019 και την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, οι αστυνομικές επεμβάσεις στις σχολές μας τείνουν να γίνουν κανονικότητα. Τις τελευταίες εβδομάδες το βλέπουμε να συμβαίνει καθημερινά στο Α.Π.Θ., όπου οι φοιτήτριες περνούν κάθε μέρα μπροστά από τα ΜΑΤ για να πάνε στο μάθημά τους, και όπου όποια κινητοποίηση γίνεται με αίτημα να αποχωρήσουν οι αστυνομικές δυνάμεις από το ίδρυμα καταστέλεται άγρια. Αποκορύφωμα την προηγούμενη εβδομάδα, η ρίψη κρότου-λαμψης ευθεία βολή σε φοιτητή ο οποίος προφανώς κατέληξε αιμόφυρτος στο νοσοκομείο. Ξυλοδαρμένοι φοιτητές, αίματα, ανοιγμένα κεφάλια είναι πλέον οι εικόνες που αντικρίζει κανείς μπαίνοντας στο ΑΠΘ.
Αυτούς θέλει η κυβέρνηση να βάλει στα πανεπιστήμιά μας, αυτήν την επίθεση θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε!
Φυσικά, η στόχευση των Ο.Π.Π.Ι δεν είναι η ασφάλεια και η προστασία των φοιτητών, όπως διακυρήττει η κυβέρνηση -εξάλλου περισσότερο φαίνεται να κινδυνεύουμε από τις δολοφονικές επιθέσεις των αστυνομικών… Η πανεπιστημιακή αστυνομία έρχεται πρώτα και κύρια να διασφαλίσει πως τα πανεπιστήμια θα μετατραπούν από χώροι ριζοσπαστικοί σε χώρους αποστειρωμένους, χωρίς πολιτικό και κοινωνικό χαρακτήρα. Θα διασφαλίσει ένα κλίμα τρόμου, όπου το να κινητοποιηθείς και να διεκδικήσεις συλλογικά θα μοιάζει αδύνατον, όταν αστυνομικοί με γκλοπ θα σε περιμένουν έξω από τη σχολή, και η πειθαρχία θα μοιάζει η μόνη επιλογή. Θα διασφαλίσει ότι δεν θα μπορούμε να γλιτώσουμε ούτε μέσα στις σχολές μας από το ξύλο και τις λεκτικές, ρατσιστικές, σεξιστικές επιθέσεις που δεχόμαστε από την αστυνομία στις πορείες, στο δρόμο, στα αστυνομικά τμήματα. Θα διασφαλίσει, έτσι, να αποθαρρυνθούμε όλες μας από το να πάμε σε μία Γενική Συνέλευση για να πάρουμε αποφάσεις για τις σχολές μας, ώστε -φυσικά- να μπορεί να ψηφιστεί οποιοδήποτε νομοσχέδιο και οποιαδήποτε αλλαγή φέρνει η κυβέρνηση στα πανεπιστήμια.
Με λίγα λόγια, η πανεπιστημιακή αστυνομία θα φροντίσει να μάθουμε να κοιτάμε τη δουλειά μας…
Ποια είναι πραγματικά η δουλειά μας;
Να τους σταματήσουμε!
10 Ιουνίου είναι η μέρα που θα εγκατασταθούν οι ΟΠΠΙ στα πανεπιστήμιά μας.
10 Ιουνίου είναι η μέρα που κάθε φοιτητής και κάθε φοιτήτρια οφείλει να βρίσκεται στις σχολές, να μην επιτρέψει να πατήσει η αστυνομία στις σχολές.
10 Ιουνίου στεκόμαστε από κοινού με την υπόλοιπη πανεπιστημιακή κοινότητα, καθηγητές, διοικητικούς υπαλλήλους, ερευνήτριες, προστατεύουμε τα ιδρύματά μας!
